Na afloop van deze voordracht heeft u uw kennis uitgebreid over visuele waarnemingsproblematiek bij patiënten met niet aangeboren hersenletsel (NAH). Na een korte inleiding realiseert u zich al snel hoeveel impact visuele waarnemingsproblematiek heeft op het functioneren van alledag, en hoe dat samenhangt met andere stoornissen in de informatieverwerking in een NAH-brein. Vervolgens maakt u middels casuïstiek kennis met een aantal specifieke stoornissen in de visuele waarneming. U komt langs het syndroom van Terson, langs visuele agnosie/prosopagnosie en langs het syndroom van Charles Bonnett. U leert over de wijze waarop deze stoornissen gediagnosticeerd worden, en hoe ze behandeld c.q. benaderd worden vanuit het oogpunt van cognitieve revalidatie.
Vanuit mijn werk als staf-arts Revalidatie op de cognitieve revalidatieafdeling van revalidatiecentrum Heliomare in Wijk aan Zee draag ik graag bij aan het geven van aandacht aan de visuele waarnemingsstoornissen die veel van mijn patiënten ondervinden. Ik probeer met mijn team manieren te vinden om deze waarnemingsproblemen zo goed mogelijk op te lossen, dan wel om patiënten te leren er zo handig mogelijk mee om te gaan. Om dit doel te bereiken werk ik in het revalidatiecentrum samen met een neuropsycholoog, ergotherapeut en een cognitief trainer, en daarbuiten met oogartsen, optometristen en professionals van Bartiméus.
En ja de revalidatieartsen hebben een vakblad vanuit hun beroepsorganisatie de VRA. Het blad heet (verrassend) Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde.